Het is 10:15 AM als ik bij het metrostation Al Qusais wordt gedropped door mijn chauffeur.  Ik kom drijfnat aan bij de metro. Niet omdat het regende, maar omdat ik 5 minuten moest lopen naar de metro met een brandende zon ad 41c op m’n smoel. En nota bene in driedelig pak ook nog. Ik houd mijn kaart voor de scanner, ren naar de vertrekkende metro en kan me nog net tussen de passagiers wurmen.
Ik vraag me  ondertussen af hoezeer die douche van een half uur geleden zinvol was. Ook die goldcard is een leuke marketingtruc van de RTA bedenk ik me, aangezien ik nergens kan zitten. De coupé is werkelijk waar propvol en mijn rechterbeen is inmiddels half numb als gevolg van pressie van menselijk vlees.